In coronatijden lijkt de toekomst een zwart gat. Hoeveel nieuwe Covid-varianten gaan er nog komen? Nog meer besmettelijke? Of juist nog gevaarlijkere? Hoe dan ook: de wereld zal met dit virus moeten leren leven. We moeten naar een normale situatie toe. Een die ook de sociale relaties normaliseert en onnodige faillissementen van bedrijven voorkomt.
Middenin de lockdown van 2021 maakt ik deze wilde haardos van een vrouw. Het beeld is geïnspireerd op een houten buste die ik zag ik in het geweldige museum Beelden aan Zee in Scheveningen. De tentoonstellingen zijn daar bijna altijd goed. De menselijke figuur staat er centraal, net als de kwaliteit van de geëxposeerde kunstenaars.
Bad hair day
Ik beperkte me tot het achterhoofd van de vrouw. Ik wilde in dit project alleen haren leren snijden uit hout. Dat is nog een hele kunst. Maar het resultaat leverde een onverwachte plus op. Plaats het ‘halve’ beeld tegen een zwarte achtergrond en het is alsof het hoofd door een muur heen kijkt. Daarom heeft het beeld ook twee namen gekregen. ‘Future outlook’, omdat mijn dame verder lijkt te kijken dan wij nu kunnen. Voor ons is de toekomst nog zwart. Zij ziet al wat ons nog te wachten staat.
De tweede naam ‘Bad hair day’ ontstond op een zaterdag, in de houtwerkplaats van meester-houtsnijder Jan van Harskamp. Zoekend naar een eigen beeldvorm, loskomend van het voorbeeld uit het museum, slaakte ik op zeker moment een diepe zucht. Hoe moeten we nu verder? In het Zeeuws: ‘Oemommenoe?’ Het ontlokte medecursist Dick de geniale opmerking: “Misschien heeft ze een Bad Hair Day?” En daarmee had ik een werktitel om opgeruimd mee verder te gaan.
De formaten
Het formaat van het beeld: hoog 34 centimeter, breed 26,5 centimeter.
Ideeën
Ideeën voor nieuwe beelden: Na een vrouwelijke haardos wil ik ook een verwaaide wilde baard gaan snijden. Ik denk aan een ruige bosbouwer of een poolreiziger, het hoofd diep weggedoken in een enorme capuchon. Een 21ste versie van een monnik onder zijn monnikspij, lezend in een bijbel. Een prachtig houten beeld dat ik ooit aantrof in een ziekenhuis in Gronau, net over de grens bij Enschede.
