In Roemenië staat een erkend ‘wereldmonument’ van ijzer en brons van maar liefst 30 meter hoog. Het lijkt bijna in de wolken te verdwijnen. Maar het originele idee hakte de Roemeense kunstenaar Constantin Brancusi (1876 – 1957) in 1918 uit in eikenhout. Met steeds dezelfde herhalende vorm vertegenwoordigt het beeld het concept van ‘oneindigheid’.
De Kunstbijbel Janson’s besteedt geen woord aan dit monumentale werk, noch aan de originele houten, noch aan de gigantische metalen versie. Wel wordt de visie van Brancusi in een mooie quote weergegeven: ‘Eenvoud is geen eindpunt in de kunst, maar je komt ondanks jezelf tot eenvoud wanneer je doordringt tot de werkelijke betekenis van dingen’.
Brancusi wordt tot ‘de vaders van het modernisme’ in de kunst gerekend, net als zijn tijdgenoten Picasso en Duchamp; zij braken met de figuratieve traditie.
De houten voorstelling van een hoofd volgens Brancusi heeft de titel ‘Head’ (‘Tête’) nodig om er een hoofd in te kunnen zien. Is het een luid schreeuwend kind? Brancusi liet zich inspireren door de Roemeense volkskunst en Afrikaanse maskers, ook al ontkende hij dit laatste later. Dit beeld uit de jaren 1919-1923 is in het bezit van Tate in Londen.
De Endless Column is te vinden in het MoMa in New York.
Het ‘Hoofd’ van Brancusi is te vinden in het Tate Modern.
